Ja swój każdy kolczyk dawałam robić mojej zaufanej przyjaciółce. Wiedziałam, że zna się na rzeczy i nawet poczuję mniejszy ból niż gdyby miałą mi go robić wykwalifikowana kosmetyczka. W szczególności, że dziewczyna co chwila sobie coś przekuwała, a po dwóch tygodniach, jak już jej się znudziło, od tak wyjmowała. To chyba jedyna osoba, której bym pozwoliła cokolwiek zrobić ze mną igłą. Wciąż pamiętam jak zadzwoniłam do niej gdy przekuwała sobie dolną wargę, rozmowa była dosyć zabawna :D :

- alooo...
- hej to ja, co robisz ?
- koczyk robeee w wadze.
- mam problem, muszę z Tobą porozmawiać.
- doba, to gadahh..
....

Chyba mineło pół godziny zanim ją sobie wreszczie przekuła ;). Mi bardzo podobał się kolczyk smile i długo miałam opory przed zrobieniem go. Teraz jedyny jaki mi się marzy, to w sutku, ale to jeszcze daleka przyszłość. Nawet mimo tego, nigdy nie praktykowałabym medical.

Ooo.. Niszo, mogłabyś rozwinąć temat znakowania ? :) Zaciekawiłaś mnie.

Ja mam dziurki jedynie w uszach ( po jednej) i mi to w zupełności wystarczy... jakoś inne do mnie nei przemawiają. A sutki chyba za bardzo sobie cenię, by je kaleczyć :D

Też mnie zainteresowałaś znakowaniem! Więc rozwijaj.

Ja miałam kolczyk chrząstce ucha, po dwie dziurki w płatkach, w górnej wardze i w pępku.

Do dnia dzisiejszego uchowały się niestety tylko dziurki w uszach i w pępku. Chociaż gdybym z jakichś przyczyn musiała "zarosnąć" dziurkę na brzuchu, to pewnie poszłabym zrobić sobie jeszcze raz.

Kolczyk w chrząstce wyciągnęłam na ślub i wsadziłam mniejszy (złote kółeczko). Niestety to było zbyt krótko jeszcze po przekłuciu i zaczęło zarastać, puchnąć i w ogóle była kicha. Strasznie żałuję, że tak to się skończyło.

A ja nie mam kolczyków wgl choc bardzo bym chciała, ale ktos by musiał Ze mna pójść i za rączkę zaprowadzić i tcrzymać przy przeklowaniu :c

To nie takie straszne - jeśli chodzi np. o przekłuwanie pępka, to dużo gorszy ból był przy gojeniu niż przy przekłuwaniu. Podobnie z wargą

Ja w życiu nie zrobiłabym sobie kolczyka w pępku, szczerze, akurat tego miejsca się boję, zbyt dużo złych historii już na ten temat słyszałam. Kiedyś miałam mase kolczyków, jedyne jakie sobie zostawiłam, to dwie dodatkowe z uchu ( kocham ten w chrząstce ) i smile :) ale no sutek musi być ! Już się uparłam :D

Lind ( kojarzy mi się to z czekoladą lindt, jesteś słodka... :P ), jeżeli weźmiesz ze sobą laptopa/tableta/smartfona ( baa... możesz i cały komputer z kablami przytargać ) do kosmetyczki, to ja cię mogę za rączke potrzymać :D

I zgadzam się z niszą, przekuwanie to pikuś, później jest gorzej, a jeszcze jak Ci się paprze to już zaczyna się hard ;) ale no dobra, bo jeszcze wystraszymy dziewczyne.

Okey :D to co chococarmel, idziemy przekłuć mi uszka ?:D

Juz wystraszylyscie :c

Ach... na samych uszkach się nie skończy :D < szatański śmiech >

Jak to nieee?!?!?;o ja tylko chce uszka i to standardową parę...

To się nigdy nie kończy. Ja myślałam, że będę chciała tylko drugą dziurkę i nic więcej, potem że tylko pępek i na pewno nic więcej, potem że wargę i w ogóle to na pewno już nic, a potem chrząstkę to już nie waliłam głupa że koniec no i na tym był koniec :P

Widzisz Lind, musisz się tylko z tym pogodzić :D
To tak samo jak z tatuażami ;p jak już zaczniesz, nie skończysz. I sama będziesz błagała o jeszcze ! Ot co :P

Poproś Pana żeby Cię zabrał :P

Pan mnie zabierze :c i nie da zrobić więcej niż dwie ! wy złe niedobre kobiety !! :P

Oj tam, oj tam ;) zobaczymy co powiesz po fakcie dokonanym :P

Zobaczymy ha!:P

Aktualnie mam tylko i wyłącznie w uszach.
Miałam w języku oraz pępku.
W ciąży musiałam je zdjąć i do dzisiaj widnieją ślady przypominające ze je miałam.

Wiadomo,ze każdy ma inny próg bólu i odczucia, ale pamiętam ze w pępku samo przebicie i gojenie przeżyłam bardzo mocno a w języku bez echa :)
tęsknie za tym w języku,ale chyba się już nie zdecyduje..

co do sutków to też chyba nie chciałabym jednak..

Czemu będąc w ciąży musiałaś zdjąć?

Znaczy... Może to oczywiste, ale jakoś nie jestem na bieżąco.

W ciąży raczej chodziło mi o ten w pępku, ponieważ brzuch rośnie, skóra się rozciąga a u niektórych kobiet brzuch wypycha pępek i brzydko mówiąc może się zerwać ;/

co do tego w języka to już w zasadzie przy porodzie - lekarze zalecają wyjecie wszelakich kolczyków, łanczuszkow , ogółem mówiąc biżuterii w uwagi na bezpieczeństwo.

Przy skrajnej sytuacji i komplikacjach, często trzeba podłączyć kobietę do pewnego rodzaju urządzeń i nie może być w ciele żadnego metalu

Eh, czego się nie robi dla dzieciaków...

no niestety ,albo stety ;)

ale  mialam już myśli zeby zrobić ponownie w języku , muszę się zastanowić

Ja miałam swój w języku jeszcze za czasów gimnazjum ( ale na szczęscie już piekło za mną :P ) i szczerze jakoś zbytnio mi się nawet nie podobał. Po prostu byłam typowym głupim dzieciakiem ( jak większość zresztą ) i był taki wielki szpan, że - oooo... masz kolczyk w języku ?! Wow, super, świetny itp. Ponownie bym go raczej nie zrobiła, chociaż wielkim plusem jest to, że praktycznie nic nie boli i szybko się goi, chociaż w tym czasie ma się lekkie problemy z jedzeniem, no ale tydzień na samych płynnych posiłkach można przeżyć ;)

To z pępkiem to wiedziałam, ale pierwszy raz się dowiaduje, że trzeba wszystkie. Ile to można nowych rzeczy dowiedzieć będąc na forach BDSM ! :D

Ja nie miałam dla szpanu - po prostu mi się to bardzo podobało i  nigdy się nim jakoś mocno nie afiszowałam ;)
nie wiem czemu,ale wydaje mi się ze teraz kiedy mam dziecko to już chyba nie wypada,ale nie wiem takie głupie czasem mam podejście do roznych spraw,staroświeckie :P

pewnie, Karmelko - masz racje, u mnie też sie szybko zagoiło :)

Nie wiem czy w każdej klinice i w każdym przypadku ale nam tłumaczono ze to dla bezpieczeństwa kazano zdejmować.

Nooo dokładnie ! całe życie się uczymy :)

Oj tam dziewczyno, jak przez dziecko nie wypada ? Zawsze trzeba robić na co się ma ochote ( oczywiście w granicach rozsądku ) i nie przejmować się opinią publiczną. Przecież toTy go będziesz nosić, a nie ludzie z Twojego otoczenia. Jeżeli Ci się podoba, to się nie powstrzymuj. Pomyśl sobie jak Twoje dziecko Ci kiedyś mówi - mamo masz kolczyk ? Aleee fajnieee... ;). Wiesz taka nowoczesna mama ;D

mnie się cholernie podobają kolczyki na sutkach, co raz częściej po zmianie pracy myślę o przekłuciu ich, ale czy się odważę?? hm....

Wiem,że to trochę głupi tok myślenia ,że mi nie wypada bo mam dziecko itd ale jakaś taka pod tym względem chyba ograniczona jestem :/ pożyjemy, zobaczymy może w końcu się zdecyduje.

czasami ludzie robią pewne rzeczy a później żałują - ale cóż... podobno lepiej robić i żałować ,niż kiedyś pluć sobie w brodę ,że się nie zrobiło :D

Wiesz, jeżeli naprawdę będziesz się tym przejmowała, to przecież zawszę możesz go wyjąć.

to tak nie do końca Lajlo- dziecko w niczym nie przeszkadza, sama je posiadam, bardziej chodzi o  Twój komfort psychiczny

tak, domyślam sie,że dziecko to nie przeszkoda ale jakoś własnie chyba tylko siedzi mi to w głowie

xamiro pisałaś o przebiciu sutków - ja nie miałam i nie chciałabym ale słyszałam ,że to jest specyficzny ból..
daj znać jeśli się zdecydujesz ;)

Jeśli piercing sutków i innych stref intymnych, to tylko u doświadczonego piercera. Na szczęście jest ich coraz więcej.
Fuszerka może prowadzić do groźnych powikłań, więc nie można zdawać się w tej kwestii na "entuzjastycznych amatorów"
Kolczyki w sutkach uwrażliwiają je znacząco, a przy tym pięknie wyglądają.
Kolczyki przy łechtaczce również zmieniają odczucia przy pieszczotach, zaś te w wargach sromowych to raczej piercing estetyczny.

Nie, mi się podoba kolczyk w sutku ( taki mały, delikatny ), ale w życiu bym się nie zdecydowała na kolczyki poniżej pępka, nawet mimo odczuć i całej tej erotycznej otoczki. W życiu, a nawet i po śmierci.

po śmierci Karmelko, a to ciekawe :P

mnie sie nie podobają,ani w sutkach ani poniżej pasa - jedynie język

Ach... Lajlo, co tym językiem wtedy można zrobić :D Jest tyle możliwości ;)

Pewnie Karmelko, wiem o czym mówisz :D
ale brak kolczyka w języku raczej nie ujmuję wszelakich umiejętności ;)a dodaje doznań

Kolczyk w języku jest przereklamowany, wygląda fajnie, ba podniecająco, ale w odczuciach zmienia niewiele więcej niż aparat na zębach. ;)

Kolczyki w sutkach uwielbiam :), a z kolczyków "poniżej pępka" szczególnie lubię piercing Christina.
Przy czym szczególnie ten drugi goi się o niebo lepiej niż w przypadku kolczykowania języka czy pępka. :)

W rozmowach o piercingu w różnych takich dziwnych miejscach, zawsze przypomina mi się historia jak dziewczyna z kolczykiem w języku (albo w języczku), obciągając swojemu facetowi zaczepiła się o jego kolczyk w penisie i niestety utknęli w tej niezbyt szczęśliwej sytuacji :D

Jak mawiają nasi sojusznicy zza Oceanu Atlantyckiego "shit happens". :D

Ja jednak mam w tej kwestii same pozytywne doświadczenia. :)

Ja też jestem fanką kolczyków i posiadaczką (lub byłą posiadaczką) kilku. Niestety, do tego jestem strasznym tchórzem. I stwierdziłam, że strasznie ładnie wygląda ten kolczyk Christina, ale na samą myśl aż mnie zaczęło boleć. A poza tym Pan by pewnie nie pozwolił ;)

Nie będziesz wiedziała, jeśli go nie zapytasz. być może jemu to się również bardzo spodoba. Wtedy wspólna motywacja będzie silniejsza niż strach. :)

Oczywiście, spróbuj - może się uda
bo... kto pyta, nie błądzi :D
ja lubię wiedzieć i pytam zawsze i o wszystko co mnie interesuje,a przynajmniej staram się

A my bardzo często "gramy" w "co by było gdyby" :P Więc raczej rzadko zdarza się sytuacja, w której nie miałabym chociaż mglistego pojęcia jaka byłaby opinia Pana na nawet najbardziej abstrakcyjne sytuację (oczywiście rzadko nie oznacza nigdy :D). I podobnie z kolczykiem - kiedyś przebrnęliśmy przez wszystkie znane mi miejsca kolczykowania ;p

Ja nie rozumiem jedynie niedawnego ( no może to było trochę bardziej odległe ) 'szału' na zrobienie sobie gorsetu na dolnej części pleców. Wizualnie jakoś nie przypadło mi to do gustu.

Ja też do końca tego nie rozumiem..może dlatego że jakoś specjalnie mi się to nie podoba a już tymbradziej nie chciałabym go miec na sobie.
ale inne gorsety - owszem :D

Gorsety są boskie. :)

Natomiast te piercingowe, to dla miłośników tego typu zabaw to coś w rodzaju "figury obowiązkowej". Zrobienie sobie czegoś takiego "wsiada" na ambicję.

Dobrze zrobione, czy to na plecach, czy sznurowanie na udach czy innych częściach ciała wyglądają całkiem interesująco. Przynajmniej z estetycznego punktu widzenia. :)

Interesująco - też tak uważam,ale nie chciałabym aby taki gorset zdobił moje plecy :) wole standardowy
Wystarczy ,że jestem świeżą właścicielką nowego tatuażu,który widnieje na moich lewych żebrach.

Gratuluję, a co sobie wytatuowałaś?

To jest mój drugi :)
<zedytowane na życzenie użytkownika>

ale chyba Ty nie jesteś ich zwolennikiem?

Krzyży, Ormian czy tatuaży?

tatuazy :) odnośnie reszty nie mam opinii bo nie wspominałeś

Tatuaże jako takie bardzo mi się podobają. :)
Jestem jedynie przeciwnikiem piętnowania znakami Pana - w każdej formie.

Co do krzyży i Ormian mam jak najbardziej pozytywne nastawienie. :)

Odnośnie znakowania opinie są podzielone, ja też podchodzę do tego inaczej w roznych sytuacjach.

Ooo... lajlo, gratulację ;) jakoś tak dopiero teraz zajrzałam do tego tematu, troszeczkę mi umknął.

A co sobie wytatuowałaś jako pierwsze ? Słyszałam, że tattoo nieźle wciąga, sama mam jeden malusieńki i raczej nie zrobię sobie więcej :)

A co do gorsetów, to te piercingowe nie wydają mi się interesujące. Wizualnie jakoś mnie odpychają.

<Zedytowane na życzenie autorki postu przez administrację>

Bardzo wciąga! Juz mam pomysł na kolejne. Napisy,małe ale znaczące.mam tylko jeden spory i to jest wlasnie krzyz na żebrach :)

A cóż Ty masz i na ktorej części ciała ? :D

Ooo.. słodkie. Widzę Lajlo, że masz wielkie umiłowanie do swojej kultury. To dobrze, rzadkością jest spotykać takie osoby.

Ja mam mniej spektakularny tatuaż, jest to po prostu zwykłe malutkie serduszko na prawej kostce. Jednak jak dla mnie nie ważne jest same wykonanie, a symbolika ;)

Masz racje Karmelko- niewazne duzy,czy mały,kolorowy czy mono ...najważniejsza symbolika i to co on dla Ciebie oznacza i jak jest ważny :)

Tak mocno utożsamiam sie z tym kim jestem,jakie mam geny i korzenie.
Jetem dumna ! Ot co i każdemu tego życzę ,zyc świadomie w swoich wiarach,wyznaniach i teorii życiowej :)

Strasznie podoba mi się koncepcja tatuażu w takiej formie o jakiej piszesz Lajlo. A nie obawiasz się jak będzie ten tatuaż wyglądał za 10, 20 czy 30 lat...?

Lecz w sumie, lepiej coś zrobić teraz i za te 10, 20 czy 30 lat ubolewać, że się to zrobiło, niż żałować, że się nie miało odwagi w młodości, by tego dokonać. Zawód spowodowany tą drugą okolicznością, jest według mnie o wiele gorszy. Chociaż są też wyjątki od reguły.

Ja się na tatuażach po prostu nie znam, słyszałam jednak, że poprzez marszczenie się skóry, na starość te tatuaże wyglądają po prostu kiepsko. Ale to tylko tyle co słyszałam.

Z drugiej strony na tej samej zasadzie zrobiłam kolczyk w górnej wardze :D Więc w sumie rozumiem.

I tak naprawdę dobrze słyszałaś, tylko wiesz Ni, jeszcze zależy w jakich miejscach ;)

O proszę, no w sumie racja. A z drugiej strony nie wiem czy to z drugiej strony nie jest strasznie fajnie. Patrzeć na starość na pomarszczony tatuaż i zastanawiać się: Ale było fajnie, ale mi się podobało.

To jest w pewnym sensie jak taki epizod z pamiętniczka. Twoja młodość, wspomnienia, patrzysz i wiesz, że to było. Jednak tak samo masz świadomość, że nigdy nie wróci. A nawet jeżeli człowiek przeżyje swoje życie najlepiej jak potrafi, to jednak ta starość w jakimś stopniu nas przygnębia.

Wiele chyba jednak zależy od podejścia. Znam staruszków, którzy swoją starością się cieszą. Stwierdzili, że dobrze spożytkowali swój czas, dzięki czemu niczego nie żałują. A znam takich, którzy życia trzymają się rękami i nogami.

Grunt chyba w tym, żeby dobrze do tego podejść...?

Nie ma mądrych na śmierć.

Sądzę, że nikt tak naprawdę nie jest przygotowany na śmierć. Ludzie próbują się jej wyprzeć - jest, ale jeszcze do mnie nie przyjdzie - czy są to już starsze osoby zdające sobie sprawę z obiegu życia i śmierci naturalnej, czy i osoby młode na przykład nieuleczalnie chore. Jest to zwykła reakcja ludzka, człowiek nie chce odchodzić z tego świata i podążać w nieznane.

Mi się podoba tutaj cytat Epikura : „póki jesteśmy, nie ma śmierci, gdy jest śmierć, nie ma nas”.

Chociaż może to temat na inny wątek ;)

Jako fanka umiarkowanej modyfikacji ciała posiadałam triangle i pojedyncze inner labia. Inner labia w sumie daje efekt jedynie wizualny, chociaż umiejętnie wykorzystany masochistkom może sprawić radość ;) Natomiast triangle!!! Rozmarzyłam się na to wspomnienie! Fantastyczne wrażenia.
Zdjęłam z powodów emocjonalnych. Oba pięknie i bez śladu zarosły. Czasami kusi mnie jakaś powtórka. Może, może.

Dla mnie to jest już zbyt dużo ;) Chociaż zawsze mnie zastanawiało czy zmieniają się doznania mając taki kolczyk. Podobno tak, tyle, że niektórzy mówią, że tak samo mając kolczyk przypuśćmy w języku, zmieniają się także uczucia towarzyszące na przykład całowaniu się z tym piercingiem. Ja takiego wrażenia kompletnie nie posiadałam, więc zastanawia mnie jak to jest z takim kolczykiem.

Triangle wzmagał doznania. Dla mnie czasami nawet za bardzo ;) On przechodzi pod łechtaczką, więc samo umiejscowienie sprawiało, że miejsce było bardziej wrażliwe.

Też zawsze chciałam mieć w pępku, ale musiałabym wiecznie dbać o brzuch ... a nie dość że jestem leniwa momentami to jeszcze brak mi zapału. Dla mnie kolczyk w pępku musi przyozdabiać perfekcyjny brzuch...
Coraz częściej myślę o kolczyku w języku, w sumie go nie widać ... i wie o tym tylko ten / ta która ma wiedzieć .
Tyle że boli mnie ciężki stereotyp jaki krąży o przekłuwaniu tego miejsca... " dziwka- lodziara " .  A to już nie jest takie interesujące.

Momentami zastanawiam się nad tatuażem , albo małym i symbolicznym, albo jakimś odjechanym w 3D ale to już byłby  większy. Jednak kolczyk jak się znudzi można wyciągnąć tatuaż niby też usunąć... ale mogą być komplikacje.

Póki co mam 2 dziurki w jednym uchu i jedną w drugim, planuję zrobić sobie trzecią i drugą i może coś jeszcze.
Coś na pewno :)