Forum BDSM

No i widzisz jest  to o tyle ciekawe, że wszystko zależy od tego jak w danym momencie popatrzy się na daną kwestię.

Jestem uległa. Ba! Pan twierdzi, że wręcz bliżej mi do niewolnicy niż do uległej (przynajmniej jeśli chodzi o podejście - nad praktyką nadal pracujemy ). Od czasu do czasu trafiam jednak na kogoś, kto budzi we mnie Dominę. Rozmawiam z kimś i nie do końca potrafię się powstrzymać, by w pewnym sensie takiej kobiety nie kontrolować. Pomimo tego, że nikt nigdy nie zmusiłby mnie do tego, że chociaż próbować kontrolować mojego Pana.

Dlatego np. czytając opinię o tym, że ktoś rodzi się uległy bądź dominujący poczułam się trochę jak obojnak A tak poważnie, to ja się z Tobą, Karmelku w dużej mierze zgadzam. Wiele może się zmienić i odwrócić. A jednak dochodzę do pesymistycznego wniosku, że ludzie jednak się nie zmieniają. Nigdy. I teraz ktoś z powodu różnych elementów może nie czuć się uległy, ale chyba w pewnym sensie nadal nim jest. Nie wiem czy rozumiesz o co mi chodzi?

Niszo, tak zrozumiałam i szczerze powiem, to jest dla mnie bardzo kontrowersyjny temat, ponieważ na tej płaszczyźnie jeden mój pogląd zaprzecza drugiemu. Z jednej strony wierzę w przemiane ludzką ( mówię tutaj oczywiście o aspekcie BDSM ), z drugiej strony uważam, że ta uległość/dominacja gdzieś tam zawsze zostaje i w jakimś stopniu ( na pewno mniejszym ) oczekuje zaspokojenia. A na swojej drodze nigdy nie spotkałam jednak osoby, która zmieniłaby swoją postawę ( chodzi mi o osoby, które na prawdę były wcześniej uległe bądź dominujące, a nie takie, którym się po prostu odwidziało, bądź zaczeli od złej strony - bo jak wiadomo takich jest sporo ).

Można to tak nazwać chociaż te dwie butelki wina w krzakach tygodniowo się chyba nie liczą ?