Forum BDSM

Dla mnie bardzo niewygodną pozycją i bardzo bolesną, jest typowa pozycja na pieska. Do czegokolwiek..
Boli i jest bardzo nieprzyjemna- i jak już dojdzie do jej wykonania to cały klimat pryska

Wiesz sa miejsca gdzie wlasnie robienie brzuszków jest jedna z pozycji
Wiec moge zrozumieć ;D hahaha

Ja np przez pewien czas po zakończeniu poprzedniej relacji zgłębiałam sobie mocno wiedzę domów zbiorowych uległych- czego przykładem(dla mnie idealnym) jest KINK. Tam była uległa, która miała problem z nadwagą ale zapracowała na awans w postaci pozwolenia i regularności w udziale imprez " Na piętrze " - tam też miała ustalone inne zupełnie pozycje. Wszystkie dziewczyny miały 12 podstawowych i zależnie od ich Pana dodatkowe. Jedną z pozycji dodatkowych, która była zastosowana przez jej Pana- wtedy zdaje sie Stefano- była pozycja brzuszka... tzn jak robimy brzuszek i się podnosimy-to w momencie podniesienia musiała tak wytrzymywa stale z napiętych brzuchem, przy czym chyba 14 pozycja czy jakoś tak była już samym w sobie robieniem brzuszków.
A meijsca to typowa zagranica bo niestety u nas w Polsce podejście do uległości jest bardzo ograniczone moim zdaniem. Nie w każdym przypadku, lecz mimo to w większości.

Ja generalnie nie lubie byc ogladana przez Pana, nie czuje sie atrakcyjna - choc z biegiem czasu zaczyna sie to zmienia. Ale nie wiem czy kiedyś uda mi się polubic ten moment i te pozycje gdy Pan mi się przygląda.

Tak, to prawda. Najpierw trzeba się zaakceptowac - i w sumie to to jest największym problemem

Hm...ale czy to zaufanie i przekonanie? może trochę ale wydaje mi się że bardziej to leży w nas..np we mnie ;D

wydaje mi się, że właśnie zaakceptowanie siebie samej jest najprostsze, po to mamy lustra, żeby  najpierw zobaczyć, co możemy zmienić, a potem, żeby widzieć, jak to się zmieniło...
Wiadomo że budowy kostnej organizmu się nie zmieni, ale poza tym praktycznie wszystko jest w zasięgu naszej ręki, zależy jak do tego podejdziemy...

Niszo, to nie tylko jest kwestia wagi, to jest ogólne spojrzenie na siebie samą--jestem jaka jestem, jestem sobą
moja siora jeszcze parę lat temu stwierdziła, że nabawi się kompleksów przez lalkę barbie-- bo jest ładna, chuda i cholernie bogata, a ja dodałam-- i pusta jak beczka po kapuście...-- nie, dziękuję
Owszem wagę możesz kontrolować... ale kogo widzisz codziennie w lustrze?-- uśmiechniętą dziewczynę, czy skwaszoną niuńkę, która obwinia cały świat za niedoskonałości w swojej figurze, charakterze, czy manierach?
Pielęgnuj, to co lubisz w sobie, zwalczaj to co możesz a z resztą naucz się żyć-- to jest najprostszy sposób na zaakceptowanie siebie i  to działa

Ale Niszo na to też jest sposób, głupi, bo głupi, ale działa, przynajmniej u mnie--umiejętność śmiania się z samej siebie, pod warunkiem, że "to rozjechanie kończyn" jest efektem np. braku wprawy, a nie np. kontuzji
spróbuj efektu zdjęć-- poproś Pana, żeby ci pstyknął fotki, a potem oglądając spróbuj się dobrze bawić, twoje zachwyty nad co bardziej pokracznymi pozycjami, czy żartobliwe ganienie samej siebie za te nieszczęsne kończyny, które zrobiły ci na złość i się rozjechały, pomogą ci spojrzeć z zupełnie innej strony, na pomysły Pana

Ale niszo czasami warto próbować