Forum BDSM

Heh, z jednej strony mam wrażenie, że może i odnalazłabym się z takiej relacji, ale z drugiej to wydaje mi się dość przytłaczające na dłuższą metę. To że miałabym się liczyć z czyimś zdaniem na każdy temat, nawet jeśli czasem totalnie się z nim nie zgadzam. Mam wrażenie, że cały czas bym tylko myślała, czy coś powinnam zrobić/powiedzieć, czy nie, bo może suce nie wypada. Mam jakiś dziki natłok myśli związany z tym, czego ja tak naprawdę szukam

Ostatnio edytowany przez nieskonczona (2014-05-25 20:02:31)

No to ja po kilku dniach rozmyślań stwierdzam, że jestem właśnie na etapie "żadnego bdsm poza sypialnią". Nie wyobrażam sobie takiego połączenia z moimi studiami i przyszłą pracą. Nie zmienia to faktu, że uważam, że facet to powinien być facet (taki noooo... męski ). Ale nie wyobrażam sobie jakiś "akcji" w stylu: jemy zwyczajny codzienny obiad a ja na podłodze i zwracam się do partnera per Panie czy np. umówiłam się z przyjaciółką a Pan mówi mi, że nigdzie nie idę. No nieee, nie dałabym rady tak żyć ;p

Ostatnio edytowany przez nieskonczona (2014-05-21 22:17:50)

Z tym jedzeniem na podłodze to to był tylko taki obrazowy spłycający rzecz przykład Zdają sobie sprawę, że to nie o to chodzi w układzie 24/7 i że to że jesteś uległą 24/7 nie znaczy że jesz na podłodze

Jak to widzę? Zwyczajnie. Jako uległa mam być posłuszna 24/7 i zachowywać się wedle życzenia Pana, według ustalonych przez niego zasad (przeze mnie zaakceptowanych). Ingeruje on we wszystkie/większość elementów mojego życia, nie tylko to co robimy w sypialni.

Brakuje mi w tym partnerstwa, którego oczekuję w związku. Mam wrażenie, że za bardzo wiem, czego chcę w życiu i taki układ by mi mógł w tym przeszkodzić. Nie chodzi o jakieś pierdoły, które mógłby mi narzucić Pan, ale o jakieś poważniejsze sprawy. Wiem, że to kwestia odpowiedniego Dominującego, który by brał pod uwagę moje potrzeby itd. ale i tak czułabym się w takim układzie nie uległą a zniewoloną.

Ale w sumie to co ja tam sobie gdybam...

nieskonczona, wiele uległych ma swoje "sfery niezależności". Pewne dziedziny, w których decyzję należy tylko do nich. To, o czym mówisz to chyba bardziej jednak niewolnictwo niż BDSM 24/7.

Chociaż nie jestem do końca przekonana jaka jest różnica pomiędzy nimi. Happy twierdzi, że różnica tkwi w robaku (odsyłam do końcowych scen "Sekretarki).
U nas nie ma wysepek niezależności. Pan może kazać mi wszystko. Ale nie jestem przekonana, czy pomimo tego, że u nas właśnie taki układ funkcjonuje najlepiej, jest to takie do końca zdrowe.

Zmierzam jednak do tego, że nawet pomimo tego, że Pan może kazał mi wszystko, bardzo często każe mi podjąć moją własną decyzję (którą oczywiście on musi zaakceptować, ale w 99% przypadków to robi - w końcu po to kazał mi podjąć samodzielną decyzję).

A jeszcze jestem ciekawa, jak w takim razie postrzegasz partnerstwo?

M, a czym spowodowane jest to, że oczekujesz potwierdzenia wykonania zadania...?

Widzisz, tylko tutaj znów należałoby zacząć zastanawiać się jaka jest różnica pomiędzy BDSM a GOR. Bo wbrew obiegowej opinii wcale nie jest im do siebie tak daleko.

Wydaje mi się, że BDSM 24/7 polega głównie na tym, że wiele/wszystkiego aspekty Twojego życia podlegają władzy Pana, ale na zasadzie ograniczenia. Jeżeli w swoich własnych decyzjach zaczynasz postępować w sposób, który Twojemu Panu się nie podoba z różnych powodów - ma prawo zaingerować. W przypadku GOR, tak naprawdę każda decyzja wymaga zaakceptowania przez Pana.

Tak widzę to ja.

Jeżeli mowa o tym partnerstwie, to różnica między partnerstwem a związkiem w jakim jestem ja jest taka, że ostateczne zdanie należy do Pana. Dyskutujemy, staramy się dojść do wspólnych wniosków, a kiedy z różnych przyczyn jest to nie możliwe, Pan podejmuje ostateczną decyzję.

Będąc szczerą dostrzegam wiele plusów takiego układu, zwłaszcza jeżeli ta władza jest traktowana przez Domina jako obowiązek, a nie możliwość do poużywania sobie.

Alamajko, mogłabym sie podpisac pod tym co napisałaś.
Uważam, że mój związek to BDSM 24/7, chociaż ze względu na charakter pracy mojego Pana my się widzimy naprawdę rzadko: co kilka tygodni. i pomimo tego udało nam się stworzyć nie tylko klimat, ale także, a może właśnie przede wszystkim szczęśliwy związek, rodzinę (mamy dzieci). Także ja również mam zdanie takie, ze najważniejsze jest, to co jest w głowie i ew. w sercu- jak ktos posiada, a nie to "co widać" na zewnątrz.

Po części się z Tobą zgadzam, po części nie.
to tak samo jak z miłością. Moją największą, tą, do której tęsknię najbardziej, która stanowi ideał niemozliwy do powtórzenia i to od tak dawna, że szkoda nawet gadać, była ta, która nie znalazła realizacji we wspólnym byciu razem.
nie pokochałam bardziej własnego męża i ojca moich dzieci, chociaz jego też kochałam.
O sile uczucia, emocji nie decyduje sposób jego realizacji, a zupełnie inne czynniki.
Wspólne życie może tylko te emocje i uczucia zweryfikować, wystawić na próby itd. Może przez to je wzmocnić albo nawet zabić, to fakt.
Tutaj chodzi o moją świadomość przynależności- ta funkcjonuje tak pełnowymiarowo, że gdybym chciała wykrzesać jej z siebie wiecej to tylko poprzez rozciągnięcie doby, bo teraz zwyczajnie nie miałabym gdzie jej upchnąć czasowo.

Mam za sobą związek klimatyczny, w którym zamieszkaliśmy razem, testowaliśmy w codziennym życiu przez ponad 3 lata. Albo nie byłam wtedy jeszcze ukształtowaną psychicznie suką, albo to nie był "ten" człowiek, ale stwierdzam, że czucia bycia jego własnością nie miałam nawet w połowie tak silnego jak teraz.

Dziewczyny, z całego serducha życzę wam żeby było tak jak mówicie i żeby było super przez wiele, wiele lat aż będziecie już rzygać tęczą i jednorożcami ;-) Nie mniej jednak, pomimo waszego przykładu pozostaje przy swoim zdaniu ;-)

Pozwolę sobie dopisać moje doświadczenia.
Mieszkamy razem i wprowadziliśmy porządek do naszego życia dzięki układowi Pan - suka.
W wielu tematach byłam nieogarnięta, a teraz już jestem Oczywiście trwało to trochę, ale dobrze mi z tym. Polecam tę formę związku, ale oczywiście rozumiem dziewczyny, które są w innych relacjach.
O sile uczuć, uległości, oddania nie świadczy wspólne mieszkanie, tylko sama relacja <3